26
March
2012 Bali
Thailand-Phuket, Kantary
hotel .
Τα ξημερώματα στις 4 ήρθε ο καλός μας οδηγός και μας πήγε στο αεροδρόμιο που
είναι στα βόρεια του νησιού, μιας ώρας διαδρομή. Με Air Asia πετάξαμε
για Μπάλι . Ναι σωστά το διαβάζεται,
είμαστε οι μόνοι που το αποκαλούμε Μπαλί, το σωστό είναι ο τόνος στο άλφα .
Ακόμα μέχρι σήμερα δεν μπορώ να το θυμηθώ….
Η πτήση 4 ώρες, αλλά πολύ καλή, το αεροπλάνο της Air Asia καινούργιο. Προσγειωθήκαμε στις 11,45’
στην Denpasar. Έξω αφού
παζαρέψαμε με τους ταξιτζήδες του αεροδρομίου που το έχουν μονοπώλιο και μας
πήραν τα διπλά ακριβώς από αυτά που έγραφε ο κατάλογος, ξεκινήσαμε για το Ubud , επαρχία στην ενδοχώρα, μια ώρα μακριά. Έλα
όμως που το ξενοδοχείο που κλείσαμε, η Villa Sarna, είναι άλλα 15 χιλιόμετρα πιο βόρεια
στην περιοχή Tegallalang . Φυσικά και πληρώσαμε άλλες
100.000 ρουπίες έξτρα .
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο, υποδοχή και χαμόγελα από όλους.
Διπλά μεγάλα δωμάτια και ρυθμός ΙνδοΜπαλινέζικος .Τέλειο και τοποθετημένο μέσα
στον παράδεισο, όπως και όλη η επαρχία Ubud.
Θα σας πω γιατί πήγαμε στο
Tegallalang
για ξενοδοχείο. Όταν έμπαινα στο Google earth δεν
μπορούσα να καταλάβω που ήταν το κέντρο του Ubud. Δεν μπορούσα και να το προσδιορίσω
από κάποιες αφηγήσεις που διάβασα, διότι δεν έγραφαν το όνομα κάποιου δρόμου . Διάβασα όμως, ότι πρέπει να αποφύγουμε το
κέντρο . Έτσι όταν είδαμε την θέση του ξενοδοχείου μας βόρεια, το κλείσαμε στην
τύχη και καλά μας έκατσε, γιατί θα έπρεπε να την δούμε καλά αυτήν την περιοχή
με τους ορυζώνες . Δεν είναι τουριστική και οι κάτοικοι ασχολούνται με τα
αγροτικά και με την ξυλογλυπτική .
Κατά τις τρείς το
απόγευμα, αφού τακτοποιηθήκαμε, πήραμε το αυτοκίνητο του ξενοδοχείου και ξεκινήσαμε
για το Ubud.
Περάσαμε μέσα από καταπράσινες αγροτικές περιοχές που
θα’ θελα ενδόμυχα να είχα κάποια ανάμιξη κατά κάποιο τρόπο, στο μαγευτικό
τοπίο……
και παρ’ όλο που τριγυρνούσαμε στην Ταϊλάνδη δεκαπέντε μέρες σε παρόμοια τοπία,
χρειάστηκε η Χολιγουντιανή επιγραφή του αγρότη για να με συνεφέρει …NOT FOR SALE
έγραφε στην μέση του αγρού !!!
Δηλαδή, ξένε σεβάσου μας…… απόλαυσε τον τόπο μας …και δεν είμαστε για
πούλημα.
Τριγυρίσαμε κοντά στο
κέντρο. Είναι ένα σταυροδρόμι των οδών Jalan Raya και
Monkey Forest . Στην μια γωνία είναι το γραφείο για
τουριστικές πληροφορίες. Κάθε 100 βήματα κάποιος μας ρωτούσε αν θα θέλαμε οδηγό
για τις εκδρομές μας. Στην άρνησή μας, όλοι έλεγαν καλοπροαίρετα , Ok… may-be tomorrow .
Στην άλλη γωνία είναι ένα
μεγάλο διώροφο κτίριο, αγορά, όπου τριγύρω του πουλάνε διάφορα σουβενίρ και
οτιδήποτε μπορεί να κατασκευαστεί με τα χέρια. Αλλά δεν είναι τόσο φτηνά και
καλόγουστα, όπως αυτά που θα βρείτε στους άλλους δρόμους του Ubud ή στα άλλα χωριουδάκια .
Εκεί στην απέναντι γωνία, είναι το παλάτι.
Κάθε περιοχή είχε τον δικό της βασίλειο. Μπήκαμε ελεύθερα και βγάλαμε μερικές φωτογραφίες.
Ετοιμαζόταν για την βραδινή Barong παράσταση
παραδοσιακού θεάτρου.
Στην τέταρτη γωνία είναι ο ναός. Τριγυρίσαμε πίσω
από αυτόν σε μερικά διπλανά δρομάκια μαγικά. Ψάχναμε να βρούμε όλα αυτά που
είχαν γράψει άλλοι ταξιδιώτες , για εστιατόρια, καφέ, δρομάκια.
Τριγυρνούσαμε και είχα την
εντύπωση ότι μπέρδεψα τον χώρο-χρόνο και βρέθηκα ξαφνικά στο Angor Wat και ζούσα με τους Hmer . Παντού σκαλισμένοι λίθοι και
μνημεία .
Θα τα πούμε αύριο με λεπτομέρειες.
Γυρίσαμε πτώματα για ύπνο, μια ώρα πριν τα
μεσάνυχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου